Dawniej też wypoczywano nago

Czasami naturystów wciąż ustawia się w brudnym kącie, ale kto tak naprawdę poważnie odnosi się do tego zjawiska, szybko zdaje sobie sprawę, że naturyzm to coś więcej niż bycie tylko nago.

Dawno, dawno temu...również, odpoczywano nago. Już w średniowieczu kąpano się tak w rzekach i jeziorach, korzystano z łaźni i odnowy biologicznej. W Lubece w 1300 roku było około 15 takich łaźni. Ukrywanie nagiego ciała zaczęło się dopiero w epoce nowożytnej. Początkowo zaczęły tak postępować sfery wyższe, zwykli ludzie nadal kapali się nago aż do 19 wieku.

Moda Bidermeier

W okresie tym ubiory zaczęły odpo­wiadać mentalności i obyczajom mieszczań­skim, nakazującym bezwzględne zakrycie odsłoniętych partii ciała a nagość stała się bardzo nieprzyzwoita. Mężczyźni noszą na sobie strój kąpielowy, który pokrywa niemal całe ciało. Ale nawet w tym przebraniu pojawienie się tak, było na niektórych kąpieliskach obraźliwe. Już w 1900 roku zaczęto korzystać ze specjalnych maszyn do kąpieli. Były to drewniane przebieralnie na kołach, które były wpychane do morza w celu ochrony kąpiących się przed wzrokiem ciekawskich.

Pierwsi wyznawcy nudyzmu w Niemczech pojawili się na przełomie 1900 roku i nie byli to tylko zwolennicy nagich kąpieli, ale także rewolucyjnych i społecznych zmian panujących w tym okresie. "Reforma Życia" miała na celu wyrwać się z niezdrowych i nienaturalnych warunków, które panowały w miastach przemysłowych.

W 1898 roku w Essen założono pierwszy klub nudystów w Niemczech. Berlin również stał się pionierem nowego ruchu. Nagość zaczęto promować jako symbol zdrowia, zwiększenia odporności, promocję wegetarianizmu, unikania alkoholu i tytoniu. Ówczesnym zwolennikom nagości towarzyszyło często przesłanie polityczne. Przebywanie nago miało odzwierciedlić różnice społeczne w ubiorze jakie były widoczne w tym okresie.

Jednym z pionierów, którzy promowali nagość w ramach nowej filozofii życia na przełomie wieków, był malarz, wegan i reformator społeczny Karl Wilhelm Diefenbach. Ale być może najbardziej widocznym założycielem niemieckich klubów był Richard Ungewitter który wydawał nawet broszury na temat nudyzmu. Jego późniejsze jednak zaangażowanie w temat "higieny rasowej" doprowadziło do szerokiej krytyki jego osoby nawet w kręgach jego stowarzyszenia.

Pierwsza plaża dla nudystów

W burzliwych latach dwudziestych nudyzm stawał się coraz bardziej popularny wśród intelektualistów oraz części pracowników o poglądach lewicowych. W 1920 r otwarto pierwszą oficjalną niemiecką plażę dla naturystów na wyspie Sylt. W 1931 roku pojawiła się publiczna plaża w Lipsku. W tym okresie naga kąpiel była nadal zakazana poza zamkniętymi obszarami klubów. Pod koniec Republiki Weimarskiej, liczba członków klubów naturystów liczyła około 100.000.

W "Trzeciej Rzeszy" stowarzyszenia te zostały włączone do rozprzestrzeniających się organizacji nazistowskich, tak jak i kluby sportowe. W 1942 pozwalano na nagą kąpiel poza wyznaczonymi miejscami pod warunkiem że były to miejsca z dala od osób postronnych. Nagość nie była wtedy wolna jednak od ideologii rasistowskiej. Znane są z tego okresu uwagi Hansa Suréna i filmy autorstwa Leni Riefenstahl.

Nagie ciała wschodu i zachodu

W podzielonych Niemczech nudyzm był nadal popularny po obu stronach, jednak popularność nagich kąpieli uważana jest jako "typowo Wschodnio niemiecki" zwyczaj. W Kassel w 1949 roku powstaje " Niemieckie Stowarzyszenie Nudystów" i wpisane do rejestru stowarzyszeń w Hanowerze w 1953 roku, w tym samym roku powstaje " FKK-Youth".

Pojawienie się w latach pięćdziesiątych ośrodków naturystycznych m.in. we Francji, spowodowało jeszcze większą popularność nagich kąpieli w całych Niemczech. Nagi ruch lat '68 był postrzegany już jako wyzwolenie. Wyspa Sylt przeżywała renesans jako mekka dla nudystów. "W każdej morskiej fali widać nagi tyłek", zauważyła Romy Schneider po wizycie na wyspie w 1968 roku.

W NRD, artyści i intelektualiści zaczęli odwiedzać już nagie plaże we wczesnych latach pięćdziesiątych i zażywać kąpieli koło Ahrenshoop. Kiedy doszło do konfliktów między tekstylnymi i kapiącymi się nago, zakazano w 1954 roku nagiego plażowania. Po protestach nudystów, w tym popularnych wtedy gwiazd, zakaz został zniesiony wyłącznie dla jednej plaży w Ahrenshoop. Na innych plażach na nagość nie pozwolono.

Wtedy to doszło nawet do zamieszek i protestów. Po licznej fali niezadowolenia i wystosowaniu kilku listów protestacyjnych do rządu NRD, władza wydała w 1956 r. specjalny przepis dotyczący kąpielisk i basenów. Pozwoliła na nagą kąpiel w wyznaczonych miejscach. W 1970 roku, naturystyczny wypoczynek w NRD miał już zjawisko masowe - trochę wolności w dyktaturze, jak to określają niektórzy socjologowie.

Dziś nudyści w Niemczech chcą się w większości po prostu cieszyć fizycznym poczuciem wolności w trakcie wypoczynku. " Byłem już jako dziecko z rodzicami na plaży nudystów, to było w NRD uważane za normalne", mówi Anne sympatyk naturyzmu. "Do tej pory lubię wolność od niewygodnych i mokrych ubrań na plażach"

Wielu nudystów ubolewa jednak nad tendencją do seksualizacji naturyzmu i przypisywania go do upodobań seksualnych. "Dzisiaj staje się bardziej trudniejsze, o dziwo niż kiedyś, udowodnienie że naturyzm to coś pozytywnego"

Nowe nagie trendy

Że w dzisiejszych czasach kluby nudystów mają rekrutacyjne problemy, nie musi oznaczać, że naga rekreacja chyli się ku upadkowi. "Jest coraz mniej ludzi którzy chcieliby zaangażować się w klubach", mówi pan Elmar, "ale widzimy wyraźny trend że FKK wychodzi z wyznaczonych obszarów w kierunku innych rozwiązań takich jak np, naga turystyka piesza czy rowerowa".

"Rośnie tendencja do luksusowych podróży zagranicznych wśród naturystów", zapewnia były prezydent Międzynarodowej Federacji Naturystów. Z ofert wakacji dla naturystów korzystają zarówno osoby 50+ jak i coraz więcej młodych rodzin. "Naturyzm jest wciąż ciekawy i popularny"-dodaje.

Źródło: www.travelbook.de/deutschland/freikoerper-kultur-fkk-stilvoll-nackt-strande-in-deutschland-638085.html?utm_source=RUN_freenet.de&utm_medium=text&utm_campaign=veeseo_RUN